باز هم از خودم

این جاده چقدر نفرت انگیز شده

زیبایی مسخره ی شکوفه های بادام

قار و قار چند بلبل عاشق

و صدای غمبار فروغ

و حالا همه دورت جمع شوند و تبریک بگویند

و تو که می دانی

" دیوار دیوار است با آنکه دری دارد"

هی الکل

و هی ژست روشنفکری

قدم می زنم

هزار لیلی و شیرین دور سرم وول می خورند

و من اشک هایم را پاک می کنم

لعنت به اتوبوسی که مرا به تو نمی رساند

16/1/92 همدان