چه عیدی؟؟؟؟؟؟؟؟

چه خندا دار است

زندگی را می گویم

نه حق داری نیایی

نه می توانی نباشی

و نه مجازی تا آخرش باشی

و حالا هی از خودت بپرسی

" هی فاطمه از اینکه اینجایی پشیمانی"

و رها از همه ی دیدگاه های فلسفی

پشت همه ی "ایسم" ها و"ایست" ها

تنها آغوشی را بخواهی

که نمی خواهی مال تو باشد

و هی چای بخوری

و هی چشم پنجره را در بیاوری

و گوشت به صدای گوشی باشد

که هیچ صدایی هم نمی دهد

من هم باید قبول کنم

دچار افسردگی شده ام

هی ایندرال در می آورم از بسته

و هی یاد ناخن هایت می افتم

و شاعر جیغ می زند که:

" مرده بودی و کسی باز به تو ایمان داشت"

آری

رفته بودی و

.

.

.

بغضم می ترکد

و می خوابم

28/12/91 آریکان