شعری از محسن چالاک

 خیلی هم عاشق باشی

غروب نیامده

چمدان دلتنگی هایت را

به گوشه ای بِبَر

که هیچکس نباشد

هیچکس

حتی

جیر جیرک های خوابزده ی بی قرار

که آرامش مردابی آدم ها را

پریشان می کنند

قرار نیست

همیشه

دلتنگ کسی باشی

بِرِوی،

لای گلها دراز بکشی

و هی شعر های تنهایی زمزمه کنی.

اگر باران آمد

بارانی بلندت را بپوش

و پیش از اینکه

کسی صدایت کند

زمین را

که دلواپس همیشه ی باران است

از خواب چند ماهه ی تابستان،

بیدار کن.

و بعد تا میتوانی بخند

یادت باشد

تنها وقتی بخند

که خوب گریسته باشی.