آرزویی برای نرسیدن

سالها پیش از این به من گفتیکه "مرا هیچ دوست میداری؟"گونه ام گرم شد ز سرخی شرمشاد و سرمست گفتمت "آری"!باز دیروز جهد میکردیکه از عهد قدیم یاد آرمسرد و بی اعتنا تو را گفتمکه "دگر دوستت نمیدارم"ذره های تنم فغان کردندکه "خدا را! دروغ میگویدجز تو نامی ز کس نمی آردجز تو کامی ز کس نمی جوید"در نگاهم شکفته بود این رازکه "دلم کی ز مهر خالی بود؟"لیک تا پوشم از تو، دیده ی منبر گل رنگ رنگ قالی بوددوستت دارم و نمی گویمتا غرورم کشد به بیماریزآنکه میدانم این حقیقت راکه دگر دوستم نمیداری از کتاب "شاید که مسیحاست..."سیمین بهبهانی  ,نئوکلاسیک,غزل, آرزویی برای نرسیدن ...ادامه مطلب

لیلا دوباره قسمت ابن السلام شد ... عشق بزرگم آه چه آسان حرام شد   می شد بدانم این که خط سرنوشت من از دفتر کدام شب بسته وام شد؟ ... حسین منزوی شاعری که دوستش می دارم     اول دلم فراق تو را سرسری گرفت وان زخم کوچک دلم آخر جذام شد   گلچین رسید و نوبت با من وزیدنت دیگر تمام شد گل سرخم ! تمام شد   شعر من از قبیله ی خون است خون من فواره از دلم زدو آمد کلام شد   ما خون تازه در تن عشقیم و عشق را شعر من و شکوه تو رمزالدوام شد   بعد از تو باز عاشقی و باز ... آه نه این داستان به نام تو اینجا تمام شد  ,منزوی, حسین,غزل نئوکلاسیک,آرزویی برای نرسیدن ...ادامه مطلب

سلام. بعد از مدت ها برگشتم از وطنم اومدم تا باز ... به هر حال قبل از هر کار یه غزل از حافظ   نماز شام غریبان چو گریه آغازم  به مویه‌های غریبانه قصه پردازم   به یاد یار و دیار آن چنان بگریم زار  که از جهان ره و رسم سفر براندازم   من از دیار حبیبم نه از بلاد غریب  مهیمنا به رفیقان خود رسان بازم   خدای را مددی ای رفیق ره تا من  به کوی میکده دیگر علم برافرازم   خرد ز پیری من کی حساب برگیرد  که باز با صنمی طفل عشق می‌بازم   بجز صبا و شمالم نمی‌شناسد کس  عزیز من که بجز باد نیست دمسازم     هوای منزل یار آب زندگانی ماست  صبا بیار نسیمی ز خاک شیرازم   سرشکم آمد و عیبم بگفت روی به روی  شکایت از که کنم خانگیست غمازم   ز چنگ زهره شنیدم که صبحدم می‌گفت  غلام حافظ خوش لهجه خوش آوازم,حافظ,دیار حبیب, بلاد رقیب, آرزویی برای نرسیدن ...ادامه مطلب