ابن السلام

حسین منزوی شاعری که دوستش می دارم

اول دلم فراق تو را سرسری گرفت

وان زخم کوچک دلم آخر جذام شد

گلچین رسید و نوبت با من وزیدنت

دیگر تمام شد گل سرخم ! تمام شد

شعر من از قبیله ی خون است خون من

فواره از دلم زدو آمد کلام شد

ما خون تازه در تن عشقیم و عشق را

شعر من و شکوه تو رمزالدوام شد

بعد از تو باز عاشقی و باز ... آه نه

این داستان به نام تو اینجا تمام شد